Inicjatorką Żywego Różańca była żyjąca w pierwszej połowie XIX wieku Francuzka Paulina Jaricot, córka kupca i producenta jedwabiu z Lyonu, która postanowiła poświęcić się wyłącznie Bogu. Uczyniła ona z Różańca modlitwę odmawianą powszechnie w całym Kościele. W 1826 roku powołała pierwsze piętnastoosobowe grupy („róże"), w których każdy z członków miał odmawiać codziennie tajemnicę Różańca i rozważać treść. Z czasem przyjęła się praktyka comiesięcznych spotkań i modlitwy całej róży oraz wymieniania się tajemnicami różańcowymi na kolejny miesiąc. Żywy Różaniec szybko rozpowszechnił się w całej Europie.

Do Polski dzieło dotarło w XIX wieku. Obecnie zrzesza w Polsce kilkadziesiąt tysięcy osób, a na całym świecie miliony. Członkowie Żywego Różańca dążą do świętości na wzór Maryi. Odmawiają Różaniec święty — najbardziej rozpowszechnioną modlitwę maryjną w Kościele katolickim — w intencji pokoju, nawrócenia grzeszników, rozwoju misji, Ojca świętego oraz w wielu innych intencjach zalecanych przez Kościół.

W parafii św. Wojciecha od początku jej istnienia działa 10 Kół Żywego Różańca, w tym jedno małżeńskie. Opiekunem róż jest ks. Adam Szot. W każdą pierwszą niedzielę miesiąca, po Mszy św. o godzinie 11, odbywają się w oratorium św. Jerzego spotkania modlitewne poprzedzone konferencją. Po wspólnej mo­dlitwie różańcowej członkowie róż poprzez codzienne indywidualne odmawianie jednej tajemnicy pogłębiają swoją wiarę, życie religijne i czynią posługę modlitewną parafii i całemu Kościołowi.